Centrará a negociación colectiva na loita pola recuperación salarial e contra a precariedade, e aposta pola mobilización social
SANTIAGO DE COMPOSTELA, 27 (EUROPA PRESS)
Precariedade, pobreza salarial, falta de emprego e de negociación colectiva... son algúns dos problemas centrais da sociedade na comunidade galega e que centrarán a actividade da CIG para este ano. Estes serán tamén os eixos das demandas que o sindicato trasladará á ministra de Traballo, Yolanda Díaz, no encontro que manterán o 10 de febreiro, e que irán da man dunha petición firme para derrogar integramente a reforma laboral.
Para a CIG, o "golpe de estado" aos dereitos dos traballadores (a reforma laboral) só pode terminar con "unha ruptura democrática", é dicir, "cunha derrogación total" e "sen medias tintas", e non unha "transición". Do mesmo xeito, advertiron que o diálogo social "non valerá" para dar unha solución a esta cuestión, posto que non é máis que un mecanismo "que xera desmovilización e domesticación".
É por iso que o sindicato trasladará a Díaz que "non poderá haber empregos e salarios dignos" mentres estea vixente "un só artigo" desta reforma, para a que non caben accións "parciais" e "en diferido" nin "falsidades" como as que se viron ao redor do Salario Mínimo Interprofesional, aínda por baixo do salario medio proposto.
O secretario xeral da CIG, Paulo Carril, advertiu en rolda de prensa de que a mobilización social e á negociación colectiva vai ser "clave" para a recuperación dos salarios e para pór fin á precariedade laboral.
De feito, o sindicato ten convocadas manifestacións o 30 pola situación "urxente" e "a crise industrial" de Galicia, tanto polo sector da electrointensiva, o naval, a "incerteza" do automóbil ou as deslocalizacións dos centros de chamadas.
"Saímos á rúa para constatar e demostrar que a mobilización sostida no tempo, que debemos activar e forzar ao máximo, é o camiño para conseguir unha derrogación desta reforma laboral, para poder recuperar dereitos, para avanzar e dar unha solución ante a situación difícil e crítica do noso país. Nin o poder económico nin o político vai regalar ningún dereito".
FALTA DE NEGOCIACIÓN
A CIG denunciou que o número de convenios sectoriais negociados foi un 50 por cento inferior aos anos anteriores á crise, e moitos están "paralizados" pola falta de negociación ou da implantación sindical.
Galicia é a comunidade coa xornada máis alta despois de Andalucía e aínda está "lonxe" de empezar a camiñar cara á recuperación do poder adquisitivo anterior aos recortes, sobre todo da baixada salarial do 9 por cento desde 2009, segundo o sindicato.
Os ingresos salariais en Galicia mantéñense, ademais, un 3,3 por cento por baixo da media estatal e a participación da poboación asalariada na renda segue descendendo. Entre o 2009 e o 2018, os salarios aumentaron un 5,2 por cento, pero a perda de poder adquisitivo real ascendeu ao 6,6 por cento, tendo en conta a inflación, segundo a CIG.
Isto transcorre, en paralelo, a unha "consolidación" das negociacións no marco estatal. Así, buscan incentivar e potenciar o marco galego, loitando pola a aplicación do rexistro de xornada contra os "abusos" nas empresas, contra as novas formas de explotación laboral, como as empresas multiservicios; a defensa dos dereitos dos falsos autónomos; e afrontar a precariedade e a pobreza laboral, sobre todo coa brecha entre os mozos e as mulleres respecto ao resto da clase traballadora.
'SMI' DIRECTO
Algunhas das características que rexistra o mercado é o aumento da diferenza entre os que perciben máis e menos ingresos, a idade como factor de gran diferenza entre salarios, o aumento da desigualdade por sectores e o estancamento daquelas relacionadas co xénero ou entre a Galicia interior e o litoral.
Unha das reclamacións do sindicato radica na consecución dun salario mínimo que alcance o 60 por cento da media salarial e que sexa "de aplicación directa", é dicir, que non poida absorverse a través de complementos na nómina, ademais da eliminación do Indicador Público de Renda de Efectos Múltiples (IPREM).
Así mesmo, incidirase na a aplicación do SMI na negociación colectiva, cláusulas de garantía salarial e a igualdade retributiva, sen discriminacións por razón de sexo.
Para facer fronte á precariedade, reclaman un control da subcontratación e ETT, da contratación a tempo parcial e das empresas multiservicios, ademais de cuestións de importancia como o rexistro de xornada ou do teletraballo.
